Çalışmalarında bireyin toplumsal yaşamdaki sıkışmışlık duygusu ve taşımak zorunda bırakıldığı “imajlara” dikkat çeken Pelin Timoçin, plastik sanatların farklı disiplin ve tekniklerini bir araya getiriyor. Sergide, gerçekliğin temsili ile yer değiştirdiği, varoluş koşullarının “temsile” indirgendiği ve Guy Debord’un deyişiyle “temsile olan ihtiyacın arttığı bir dünyada”, ürettiklerimizin kendimiz mi yoksa bizi esir eden şeyler mi olduğu durumu tartışmaya açılıyor. Bu bağlamda sanatçının mask ve resimlerinde yer alan sıradışı yaratıklar, modernizm sonrasının “büyülü fakat sıkışmış ve kaybolmuş dünyasının” totemleri olarak yeni karşılaşmalar, yeni temaslar bekliyor.
