Tanzimat’tan günümüze dek sancılı bir süreç olarak süregelen modernleşme öyküsü görsel kodların da yeniden yapılanmasına neden olur. Bir yandan kurumsallaşan çağdaşlaşma girişimleri öte yandan gündelik yaşamda köklenmeye başlayan dönüşümler 19. yy’dan itibaren ivme kazanır. Cumhuriyet ile birlikte modernleşme salt bir hedef değil yaşanan zamanın ruhu olur. Tüm bu maceranın görsel kodları dönemin birincil kaynakları olan dergi, gazete ve sanat eleştirileri üzerinden yeniden okunuyor. Bu sayede modernleşmenin günlük hafızaya kodlanış biçimleri üzerine sanatsal açıdan eleştirel yaklaşımlar geliştirme imkânı doğuyor.
Sanat Tarihi Uzmanı Çağatay Olgun’un yüksek lisans ve doktora çalışmalarını kapsayan etkinlik, hiçbir yerde yayınlanmamış bilgi, belge ve görseller eşliğinde modern sanatın Türkiye’deki serüvenini ele alıyor. Resimden mimariye, ilk sergilerden sanat eğitimi kurumlarına dek uzanan geniş bir perspektifte Türkiye’de sanatsal gelişimin evreleri yeniden okunuyor.